Nils Kerkhoven – Expeditie over de Maas, archeologie met de stroom mee
Woensdag 10 oktober 20.00 uur, Depot AWN afd. 17, Arnhem

Over de lezing:
Deze lezing ging over de ontdekking van de allergrootste en rijkste archeologische vindplaats van Nederland; over alle bijzondere vondsten en de wijze waarop deze verzameld zijn.

Archeoloog Nils Kerkhoven vertelde over de geschiedenis van een bijzondere plek tussen twee van onze grootste rivieren, de Maas en de Waal. De historische dynamiek op deze plek leidde tot de grootste archeologische vindplaats van scheepswrakken en zelfs van resten van mammoeten van Nederland. Hij vertelde onder meer over de verdwijning en de (her)ontdekking van een of meerdere imposante Romeinse bouwwerken en over de tastbare overblijfselen van de strijd om Fort Nassau.
In de zandwinningsinstallatie die in de plas bij Dreumel lag, zijn duizenden objecten geborgen door vrijwilligers aan boord van een drijvende zeefinstallatie.
Tijdens de lezing waren wij onder de indruk van de enorme hoeveelheid en verscheidenheid aan archeologisch vondstmateriaal, van de prehistorie tot in de moderne tijd.

Over de archeologische werkgroep in dit gebied:
Toen in 2010 het zandwin-en natuurontwikkelingsproject “Over de Maas” van start ging was er geen sprake van een bijzondere archeologische verwachting. Toch waren er veel detectoramateurs en andere struiners die het steeds veranderende landschap op tastbare resten van onze geschiedenis onderzochten. Onder hen bevonden zich ook twee professionele archeologen, waaronder Nils Kerkhoven, die elkaar toevallig in dit gebied ontmoeten. Met hun kennis van de waterrijke geschiedenis van dit gedeelte van Nederland en om te proberen om de vondsten (en daarmee informatie) uit dit gebied bij elkaar te houden, bedachten zij dat het formeren van een archeologische werkgroep een goed idee zou zijn. Na uitgebreid overleg met de ontwikkelaar van het gebied, Nederzand, was de oprichting van een archeologische werkgroep in 2010 een feit. De toenmalige werkgroep sprak met elkaar af dat de vondsten bij elkaar zouden blijven, dat bijzondere vondsten in een projectcollectie zouden komen en dat zij als extra ogen in het gebied zouden functioneren voor de ontwikkelaar. Sindsdien houdt de werkgroep zich vrijwillig en enthousiast bezig met het verzamelen van vondsten op land en op de ontzandingsplas. De werkgroepleden speuren het gebied af naar vondsten en sporen, mogen meekijken met het werk en worden ingeseind bij bijzondere zaken die omhoog komen bij het graven in zand en klei. Sinds 2015 is er ook een nagenoeg permanente bezetting op de zandwinninstallatie door leden van de werkgroep.