Werkgroep Alblasserwaard.

De archeologie in de Alblasserwaard omvat de langste periode. Sporen van menselijke bewoning gaan terug tot ver in de steentijd, iets wat op het eerste gezicht niet snel gezegd zal worden aangezien het gebied uit drassige veengebieden bestaat. Echter, in de ondergrond komen donken voor die al in vroege tijden bewoond zijn geweest.

Op de Hazendonk bij Molenaarsgraaf zijn onder leiding van de Leidse archeoloog Leendert Louwe Kooijmans door een groep studenten en amateurarcheologen van de AWN  tussen 1974 en 1976 archeologische opgravingen gedaan, waarbij op de donk zeven bewoningsfasen zijn vastgesteld, varierend van 4200 v.Chr. ( de Swifterbandcultuur ) t/m 2000 v.Chr. ( de Klokbekercultuur ). In een cultuurlaag uit 3900 v. Chr. kwam aardewerk naar boven wat op een unieke manier versierd was. Dit was nog nooit eerder gezien en het werd vernoemd naar de vindplaats: de Hazendonkcultuur.

Vanaf 1997 zijn voor de aanleg van de Betuwelijn diverse grote opgravingen in de Alblasserwaard uitgevoerd door de Projectgroep Archeologie Betuweroute waarin de ROB samenwerkte met andere (archeologische) instanties. De bekendste opgravingen vonden plaats in Hardinxveld-Giessendam (De Bruin en Polderweg) waarbij op de flank van een donk de overblijfselen van een vrouw worden gevonden die daar ongeveer 7500 jaar geleden leefde en daarmee het oudste ooit gevonden complete skelet van Nederland is. Omdat ze is gevonden op de plek waar de Betuwelijn nu loopt, wordt de vrouw ‘Trijntje’ genoemd.

Een reconstructie van het skelet is te zien in museum “De Koperen Knop” in Hardinxveld – Giessendam.

Leden van onze afdeling zijn als vrijwilliger betrokken geweest bij deze opgravingen.

Maar door de AWN wordt er ook onderzoek gedaan naar sporen uit de Middeleeuwen. Dit onderzoek vindt vaak plaats op oude oeverwallen van riviertjes die door het gebied stroomden. Op deze relatief hoog liggende oeverwallen onstond de eerste bebouwing van de huidige dorpen. Vandaar ook dat de dorpen in de Alblasserwaard vaak bestaan uit lintbebouwing. Door de hoge grondwaterstand in het gebied zijn archeologische vondsten van hout en leer goed bewaard.