Er zijn perceelscheidingen en muren van achterhuizen aangetroffen van huizen die aan de Lange Breestraat stonden. De erven hiervan reikten tot aan de noordelijke kademuur van de voormalige binnengracht, die midden door het plangebied liep. Op de achtererven zijn goten, bezinkputten en een waterput gevonden. Al deze bewoningssporen dateren uit de periode tussen circa de 15e/16e en de 20e eeuw.

Een verrassing was de ontdekking van de kapel van het klooster Bethlehem (zie foto). Dit was een klooster van de cellezusters van de orde van Augustinus die vanaf 1313 actief waren, maar pas vanaf 1464 een officiële orde vormden. Het kloostergebouw lag aan de Raamstraat en via een brug over de binnengracht konden de zusters bij de kapel aan de Lange Breestraat komen. De fundering van de koorsluiting van de kapel is aangetroffen in het (nummerloze) pand direct ten westen van het Rijksmonument aan de Lange Breestraat 22, met de gevelsteen ‘In den Dorren Boom 1663’.

De speciale vondst betreft een zogenoemde rinkelbel. Dit zijn een soort multifunctionele rammelaars voor baby’s en kleine kinderen. Het voorwerp heeft aan de ene zijde een fluitje en aan de andere zijde een ivoren bijtstuk. Net daaronder zitten twee belletjes, waarvan er één mist. Onder het fluitje zit een ring waarmee het door een kettinkje ‘aan het kind’ bevestigd kon worden. Het is een vrij luxe voorwerp, gemaakt van zilver en ivoor. Aan de onderzijde van het fluitdeel zit een makersmerk; een kroon met daarin, vermoedelijk een (Tudor) roos. Wie dit merk kent, mag het roepen en verdient eeuwige roem.

Omdat het een vlakvondst is, is de datering onduidelijk; qua stijl lijkt de late 17e of gehele 18e eeuw aannemelijk. Het voorwerp is direct voor conservering naar een specialist gestuurd en zal over enkele weken in zijn voormalige schoonheid te bewonderen zijn.