Al meer dan 50 jaar wordt er rond het Waddeneiland Texel gedoken op wrakken. Dit duikwerk heeft geleid tot veel kennis over de lading van de schepen, de schepen zelf en scheepvaart. Diverse groepen participeerden in dit duikwerk maar ook in het ondersteunend beleid en deden dit allemaal op hun eigen manier. Vanuit deze groepen is door de jaren heen met wisselend succes getracht tot orde en samenwerking te komen.
Het is te hopen dat gezien het diverse verleden in de komende jaren de Texelse maritieme archeologie zich ontwikkelt naar een verantwoorde, goed gecoördineerde en inhoudelijk sterke discipline. Het doel moet zijn om kennis van ons maritiem erfgoed te vergroten, dit uit te dragen en zoveel mogelijk het behoud ervan te borgen.
Onlangs is nummer 59 in de reeks West-Friese Archeologische Notities verschenen getiteld: .”Drijfhout, deining en dadendrang” [naar publicatie]. Waarin Michiel Bartels een inkijk geeft op vijftig jaar duikende archeologie rond Texel. Daarnaast is er een Engelstalig artikel gepubliceerd over deze duikende activiteiten onder de titel: “Flotsam and jetsam or an oyster full of pearls?” [naar artikel].